काठमाडौं । अफगानिस्तानमा गएको भूकम्पले ठूलो क्षति पुर्‍याएको छ। अहिलेसम्म ८०० भन्दा बढीको मृत्यु भइसकेको छ। हजारौंभन्दा बढी घाइते भएका छन्।

आज, राहतकर्मीहरू हिजोसम्म पुग्न गाह्रो हुने ठाउँहरूमा पुग्न सक्षम छन्। भग्नावशेषमा फसेका थप मानिसहरूलाई उद्धार गरी अस्पताल लगिँदैछ।

बीबीसी संवाददाता यामा बारिजले भूकम्प प्रभावित क्षेत्रहरूको अवस्थाको बारेमा जानकारी दिएका छन् ।

उनी लेख्छन्, “कुनार जाँदा, म फेरि एक पटक नान्गरहारको स्थानीय अस्पताल गएँ। आज ८० भन्दा बढी घाइतेहरूलाई यहाँ ल्याइएको छ। यीमध्ये धेरैजसो मानिसहरू मजार दारा र नारगुलका हुन्।”

“यी कुनारका ती जिल्लाहरू हुन् जुन हिजोसम्म उद्धार टोलीको पहुँचभन्दा बाहिर थिए। धेरैजसो घाइतेहरूलाई जलालाबादको अस्पतालमा हेलिकप्टरद्वारा पुर्‍याइएको छ।”

“आज अस्पतालको वातावरण केही शान्त देखिन्थ्यो। भूकम्पको धक्काको प्रभाव अलि कम भएको जस्तो देखिन्थ्यो। केही मानिसहरू आफ्ना अनुभवहरू साझा गर्ने स्थितिमा देखिन्थे।”

बारिजले भने, “मैले मजार दराका बासिन्दा नादेर खानलाई भेटें। लगभग ५० वर्षीय नादेरले आइतबार राति भूकम्पमा आफ्नो घर भत्किँदा आफ्ना दुवै छोरा, दुई बुहारी र नातिनातिना गुमाएको बताए।”

उनी रुँदै भन्छन् – उनले आफ्ना दुई नातिनातिनालाई मात्र बचाउन सके, तर उनीहरू अहिले कहाँ छन् भन्ने पनि उनलाई थाहा छैन।

नादेरले भने कि उनलाई अब कहाँ जाने भन्ने थाहा छैन, किनकि उनीसँग फर्कन केही बाँकी छैन – न परिवार न घर।

आफ्ना छोराहरूलाई सम्झेर, नादीर ठूलो स्वरले रुन थाल्छन् र भन् – उनीहरूलाई बचाउन सकेको भए।

जब उनी होशमा आए, उनले भने, “मेरो टाउको र मेरुदण्डमा चोट लागेको थियो, त्यसैले म तिनीहरूलाई चलाउन र बचाउन सकिन। काश म ठीक भएको भए र म तिनीहरूलाई बचाउन सक्थें।”

नादेरलाई उद्धार टोलीले अस्पताल लग्यो। नादेर भन्छन्, “मलाई थाहा छैन मेरा छोराहरूको शरीरलाई के भयो।”

नान्गरहार स्वास्थ्य प्राधिकरणका प्रमुखले मलाई भने कि उनका टोलीहरू केही सबैभन्दा बढी प्रभावित क्षेत्रहरूमा पुगेका छन्, जहाँ हिजोसम्म पुग्न असम्भव थियो।

टोलीहरूलाई केही उपकरण र स्रोतसाधन उपलब्ध गराइएको छ, तर विनाशको गम्भीरतालाई ध्यानमा राख्दै यो पर्याप्त छैन।

जब मैले उनलाई राहत टोलीमा महिला स्वास्थ्यकर्मी छन् कि भनेर सोधेँ, उनले भने कि पहाडी भूभागका कारण महिला कामदारहरूलाई त्यहाँ पुग्न गाह्रो छ।